Hejnał płocka

Jedną z osobliwości miasta jest hejnał, wykonywany przez trębacza z przerwami od r. 1937. Jego historia nie jest zatem tak stara, jak hejnału krakowskiego, którego początki sięgają czasów średniowiecznych.

Myśl opracowania hejnału płockiego powstała z chwilą odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r.

Ziściła się ona dopiero w 1937 r. w wyniku ogłoszenia konkursu. Ogółem na konkurs wpłynęło 5 utworów, w tym 4 były autorstwa ks. Kazimierza A. Starościńskiego, profesora śpiewu w Seminarium Duchownym, a piąty, kompozytora Faustyna Piaska.

Jury pod przewodnictwem mec. Kazimierza Mayznera, po wysłuchaniu wszystkich utworów i zasięgnięciu opinii znanej pianistki, Janiny Grabowskiej-Kuczewskiej zadecydowało, że hejnałem płockim będzie melodia oznaczona nr 3, skomponowana przez ks. Starościńskiego. Od pierwszego wykonania hejnału minęło wiele lat. Wznowiony po 1945 r., grany był z przerwami przez 30 lat. W r. 1983, w rocznicę Konstytucji 3 Maja, rozległ się znowu, po długiej przerwie.

Powrót do tej pięknej tradycji umożliwili uczniowie Zespołu Szkół Elektrycznych w Płocku, którzy podjęli się skonstruowania systemu elektronicznego, odtwarzającego melodię hejnału. Od tej pory, trzy razy dziennie z Wieży Zegarowej rozlega się hejnał, melodia bardzo bliska każdemu mieszkańcowi miasta.

Niezależnie od hejnału odtwarzanego drogą elektroniczną z Wieży Zegarowej, od 1998 r. tj. od uroczystego otwarcia Starego Rynku po przebudowie ratusza i placu, hejnał odgrywany jest na żywo o godz. 12 , z ratuszowej wieży. Wybrany w drodze konkursu Hejnalista Miejski ubrany jest w paradny mundur strażników miejskich.

Dodatkową atrakcją po odegraniu hejnału o godz. 12 jest prezentacja sceny pasowania Bolesława III Krzywoustego na rycerza przez jego ojca – Władysława Hermana. Scena ta z udziałem 15-letniego wówczas Bolka faktycznie miała miejsce w Płocku, na dziedzińcu zamku książęcego w 1100 r., Obaj książęta – władcy Polski, pochowani są w katedrze płockiej.